แด่คนที่เห็นแฟนดีกว่าครอบครัว - แด่คนที่เห็นแฟนดีกว่าครอบครัว นิยาย แด่คนที่เห็นแฟนดีกว่าครอบครัว : Dek-D.com - Writer

    แด่คนที่เห็นแฟนดีกว่าครอบครัว

    อ่านซะ จะทำให้รู้สึกดี

    ผู้เข้าชมรวม

    361

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    361

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักดราม่า
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  10 ก.พ. 49 / 16:04 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      หลังวาเลนไทน์

      วันที่ 14 กุมภา ผมเป็นอีกคนหนึ่งที่เหมือนคนทั่วไป กุหลาบ ช็อคโกแลต คำบอกรัก สามสิ่งนี้ต้องเวียนเข้ามาหาชีวิตผมเพื่อให้คนคนหนึ่งทุก ๆ ปีในวันนี้

      ก่อนวันที่ 14 กุมภา ผมเดินออกจากบ้าน ในมือมีผ้าเช็ดหน้าสีชมพูที่ต้องการเอาให้แฟนของผม เธอเป็นหญิงสวยมาก เป็นดาวคณะของมหาลัยของเรา ก่อนผมจะออกไปพบเธอ เธอโทรมาหาผม ผมจึงวางผ้าเช็ดหน้าที่ผมบรรจงพับไว้บนโต๊ะ หลังจากการพร่ำบอกรักกันด้วยถ้อยคำหวานหูเป็นเวลานานทีเดียว ผมปรี่ออกจากบ้านไปหาเธอ โดยไม่ลืมผ้าเช็ดหน้าผืนนั้น ผมเห็นพ่อของผมถือมันออกมา ในผ้าผืนนั้นมีรอยเลือด "พ่อ
      ทำอะไรหนะ" ผมโพล่งถามด้วยความโมโห พ่อหน้าซีดทันที " ไอ้เหมียวหนะ มันโดนกัดพ่อเลยเอา ผ้าไปเช็ดเลือด" "พ่อรู้ไหม ผมกำลังจะเอาไปให้แฟน ไ พ่อเงียบ ผมเกลียดจริงๆ
      เวลาพ่อเงียบเมื่อจนกับปัญหา ความโมโหสั่งผมให้ทำได้แม้กระทั่งจะตบหน้าพ่อ พ่อเบือนหน้า "พ่อขอโทษ มานี่....." พ่อยื่นมือมารับผ้าเช็ดหน้า
      "พ่อจะเอาไปซักให้เอง"
      ผมงอนพ่อถึงกับไม่ยอมคุยกับพ่อเป็นเวลานานพอควร ไม่ยอมลงจากบ้านเป็นเวลาเกือบทั้งสองวันที่ผมไม่เจอหน้า ใคร หมกตัวอยู่กับห้อง
      มีเพียงแม่เท่านั้นที่คอยส่งข้าวให้ผม ยามเมือ่ผมมองตาแม่ครั้งใดทุกครั้ง ดวงตาแม่จะแดงปรี่ด้วยน้ำตา ผมเริ่มรู้สึกว่า บางทีผมอาจจะทำเกินไป

      14 กุมภาพันธ์ ตั้งแต่ครั้งที่ผมเห็นแม่เสียใจ ผมก็รู้สึกว่าผมทำอะไรผิดไปหรือเปล่า ผมยอมออกมาจ ากห้อง ผมไม่เห็นพ่อ เดินออกมาที่บริเวณลานซักผ้า กาละมังยังมีผ้าที่ยังไม่ซักหลายผืน ข้างๆ มีกองเลือดอยู่ แ ละที่ราวตากผ้ามี ผ้าเช็ดหน้าของผม ถึงจะล้างรอยเลือดไม่หมด ก็ยังดีที่พ่อยังห่วงใยผม ยังแคร์ผมอยู
      พ่อ ผมอยากขอโทษครับ หันหน้าจะกลับเข้าบ้าน ก็พบกับแม่ แม่ร้องไห้มาแต่ไกล วิ่งมากอดผม" พ่อเสียแล้วนะ "
      ผมอึ้งแม่ลำดับเหตุการณ์ และทำให้ผมทราบว่าพ่อป่วยเป็นโรคทางเดินหายใจติดเชื้อ
      รอยเลือดที่เห็นนั้นคือเลือดที่พ่อจาม ออกมา พ่อมองไม่เห็น
      "พ่อกำชับแม่มาตอนที่ลูกโกรธว่า อย่าบอกลูกเด็ดขาดว่าพ่อป่วย " "ทำไมล่ะครับ" "พ่อกลัวเราจะเสียใจ แล้วไม่ได้ออกไปเที่ยวกับแฟน "ผมอึ้งเป็นครั้งที่สอง"
      พ่อบอกแม่ด้วยว่า ถ้าพ่อเสียวันนี้ อย่าเพิ่งบอกลูก
      ให้ลูกไปเที่ยวกับแฟนก่อนพ่อไม่อยากให้ลูกเป็นทุกข์ พลาด โอกาสอย่างนี้เพราะพ่อคนเดียว พ่อบอกด้วยว่าพ่อซักผ้าเช็ดหน้าให้แล้ว
      มันไม่สะอาดหรอก แต่พ่อบอกว่าพ่อของลูกทำ ดีที่สุดแล้ว"

      ผมกอดแม่ ร้องไห้ วันนี้จะเป็นวันวาเลนไทน์ที่อยู่ในความทรงจำตลอดไป พ่อครับ
      ผมขอโทษ.......

      TTwTT เศร้านะเนี้ย 
      และจะเศร้ากว่านี้เพราะไม่มีใครคอมเม้นท์ให้เราเลย
      ฮือฮือๆๆๆ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×